Kupowanie wprost od rolnika jest marginesem na rynku żywności. Dlaczego?

W Polsce mamy ok. 1.3 mln gospodarstw rolnych (tylko Rumunia ma więcej z krajów UE).  Ale rolniczy sukces gospodarczy Polski ostatnich lat (6 największy producent w UE!), to sukces agrobiznesu czyli nielicznych dużych gospodarstw rolnych nastawionych na przetwórstwo rolno-spożywcze w przemysłowej skali oraz eksport. Małe gospodarstwa rolne stanowią aż 80% całej gospodarki rolnej w Polsce. Powierzchnia aż 72% nie przekracza nawet 5 ha. Są to zazwyczaj małe, rodzinne gospodarstwa, które produkuję w skali nieprzemysłowej i nigdy nie skorzystają z rozwiązań agrobiznesu.

Działając w pojedynkę, mali producenci nie mają możliwości konkurowania na rynku zdominowanym przez supermarkety i przemysłowe formy produkcji, dystrybucji i sprzedaży żywności. Ale konkurować można i konkurować trzeba – ponieważ konsumenci poszukują – jak nigdy wcześniej – smacznej, świeżej żywności wiadomego pochodzenia.

Budowanie przewagi konkurencyjnej małych producentów to rozwój lokalnego rynku dla żywności produkowanej lokalnie, bazujący na współpracy producentów żywności z konsumentami i wsparciu samorządu. Taka współpraca wymaga zupełnie nowych rozwiązań organizacyjnych, informatycznych i technologicznych, które łączą geograficznie rozproszone małe gospodarstwa rolne z konsumentami  bez pośredników. Potrzebne są rozwiązania, które umożliwiają producentom zwiększyć sprzedaż, ograniczając koszty, a konsumentom uzyskać dostęp do świeżej żywności wiadomego pochodzenia po konkurencyjnych cenach.  Wymaga to pokonanie licznych problemów, m. in.

• Niechęć rolników do podejmowania „zbiorowych” inicjatyw i współpracy w zakresie małego przetwórstwa oraz dystrybucji i sprzedaży

• Słabe informowanie rynku (potencjalnych konsumentów) o oferowanych produktach rolnych

• Brak dostępu do doradztwa i rozwiązań w zakresie produkcji i przetwórstwa w skali nieprzemysłowej

• Niskie i niestabilne obroty w powiązaniu z nieprzewidywalnością zapotrzebowania na oferowane produkty

• Trudności w rozliczaniu i dokumentowaniu transakcji

• Brak certyfikatów pochodzenia i jakości, powodując podatność na fałszowanie żywności przez nieuczciwych pośredników

• Ograniczona dostępność i/lub wysokie koszty transportu

• Ograniczona dostępność i/lub wysokie koszty przechowywania

• Brak dostępu do inwestycji/kapitału na infrastrukturę, środki transportu i inne potrzeby

• Nie przekonani konsumenci z wygórowanymi oczekiwaniami.

• Konsumenci przyzwyczajeni do „żywności przemysłowej” i do kultury kupowania w supermarketach

• Dominacja pośredników na rynku żywności,

• Brak wsparcia dla inicjatorów/organizatorów lokalnych rynków dla żywności produkowanej lokalnie, którzy nie aspirują do roli pośrednika

• Inne